“Spies, Lords and Predators” en onze wens voor 2017: meer gedurfde onderzoeksjournalistiek in Nederland

01-01-2017

Veelal te laat. Sowieso voor de slachtoffers. Maar vaak ook te laat om de daders ter verantwoording te roepen. Schandalen die, vaak na vele jaren, aan het licht komen bieden inzicht in de doodzieke dubbele agenda's, de misselijkmakende motieven, de machtswellust en de wellust van de macht die van alle tijden zijn, zo lijkt het. Beerputten zijn overal, vooral waar je ze (als je maar een beetje naïef bent) niet zou verwachten: in de kerkelijke braafheid, in het beschaafde establishment, in royale kringen, achter de politieke correctheid. Op een dag komt de waarheid naar buiten, gevolgd door een golf –een tsunami– van verontwaardiging. En na enige tijd keert de rust terug en wordt alles weer zoals het was. Het misbruik in de katholieke kerk? Er is onderzoek geweest, boete gedaan, amen. Prins Bernhard? Niet de werkelijkheid is veranderd, alleen zijn nagedachtenis. En in Engeland is Sir Jimmy Savile postuum het symbool geworden van misbruik, dat in dat land een schaalgrootte kende dat het ego van Savile talloze malen te boven ging. En waarvan niemand weet of het nu echt verleden tijd is. Wel weten we dat Savile ermee wegkwam, en politici als Cyril Smith en Leon Brittan ook.

Het is 2017: aan het begin van een nieuw jaar zou iedereen moeten wensen dat de tijd van openheid is aangebroken. Het establishment legt het links en rechts af tegen nieuw geluid, zonder dat het erop lijkt dat daarmee de schandalen tot het verleden behoren. Of denkt u dat Donald Trump, Geert Wilders en hun equivalenten de beerputten zullen openen? Voor zover ze dat doen, zal het niet verder gaan dan hun eigen belang. Iedere Nederlandse politicus die in het verleden vastberaden was om de Demmink Doofpot open te trekken heeft zich allang het zwijgen laten opleggen. Pas als het veel te laat is, wil er nog wel eens een schandaaltje ontsnappen: maar dan moeten de hoofdrolspelers in het schandaal wel dood of anderszins 'gevallen' zijn. En niemand wil het risico lopen te worden meegetrokken in het schandaal van een ander. Er blijken maar weinig mensen in invloedrijke kringen te verkeren met een heel schoon geweten.

In 2015 bracht een Australische documentaire in de reeks '60 Minutes' het grootste politieke schandaal in de Britse geschiedenis aan het licht. "Spies Lords and Predators" was de titel van een reportage, waarin nieuw bewijs werd gepresenteerd dat zich weerzinwekkende pedofielen bevonden onder 's lands meest gerespecteerde 'lords'.

https://youtu.be/8oSTYfEhYUU

Onaantastbare leiders die zich vergrepen aan kinderen van acht of negen jaar. Kinderen die via kindertehuizen en andere staatsinstellingen ter beschikking waren van parlementsleden, adellijke heren en spionnen. Mannen die bescherming genoten van hogerhand en nooit ter verantwoording zijn geroepen voor hun misdaden.

'60 Minutes' onderzocht de zaak én de cover up, sprak met slachtoffers en getuigen en confronteerde een medeplichtige. De reportage onthulde zelfs dat kinderen werden gedood om het pedonetwerk te beschermen. Bovendien bleek uit het onderzoek van '60 Minutes' dat de chauffeur van de Australische Hoge Commissaris de sleutel zou bezitten om het deksel van de doofpot te ontgrendelen. Zoals er in Nederland mensen zijn die de Demmink Doofpot kunnen openen... maar blijkbaar niet zonder vieze handen te krijgen, anders was het al gebeurd.

Onze wens voor 2017: licht in de donkere krochten van de onopgehelderde mysteries, openheid van zaken over de Demmink Doofpot in plaats van een eindoordeel achter gesloten deuren over (de niet) vervolging van Demmink. Anders zal ook in Nederland pas, als het voor iedereen te laat is, eindelijk duidelijk worden dat er niet alleen rook, maar ook vuur was.

‹‹ Naar het overzicht

Reageer