Fred Teeven: van pitbull tot schoothondje

27-11-2013

Een cruciale opname van een door Justitie afgeluisterd gesprek tussen VVD-staatssecretaris Fred Teeven en de van corruptie verdachte oud senator Jos van Rey (eveneens VVD) blijkt te zijn verdwenen, zo meldt De Telegraaf. Teeven moet daar tijdens een getuigenverhoor opheldering over geven. Wellicht is het verstandig om hem ook eens opheldering te vragen over zijn dubieuze rol in de zaak Demmink. De man die als VVD-Kamerlid stoer meldde Demmink met graagte aan te zullen pakken, wil sinds hij staatssecretaris van Veiligheid en Justitie is niets meer zeggen en duikt weg. De pitbull werd een schoothondje.

We zijn er in Nederland zo langzamerhand aan gewend geraakt dat met enige regelmaat gevoelig bewijsmateriaal als sneeuw voor de zon verdwijnt. Fotorolletjes, bandopnamen, agenda’s, paspoorten, digitale reisgegevens; als de belangen van onze overheid in het geding komen, is niets onmogelijk. Doofpotters blijken steeds behendiger te worden in het volbrengen van verdwijntrucs. Zomaar een voorbeeld uit het recente verleden: een essentieel deel van de door Justitie afgeluisterde gesprekken van voormalig NMa-baas Pieter Kalbfleisch werden door stuitend geklungel van een ongeloofwaardig Openbaar Ministerie onbruikbaar. Mede daardoor ontsprong Kalbfleisch de dans. En dan was er nóg recenter het verdwijnen van agenda’s, paspoorten en ander gevoelig materiaal van Joris Demmink.

Persoonlijke missie
Inmiddels naar te vrezen valt óók verdwenen: de herinnering van Fred Teeven aan gesprekken die hij in zijn jaren als VVD-Kamerlid met diverse personen had over de toen al eindeloos slepende Demmink-zaak. Redacteuren van EenVandaag meldden op 17 oktober 2013 nog dat Teeven met hen in 2007 ‘met enige regelmaat’ en op geheime plekken sprak over de affaire. En dat hij bij die gelegenheid aangaf dat die affaire voor hem ‘de reden was waarom ik de politiek in ben gegaan’. Sterker nog: Teeven sprak van een ‘persoonlijke missie’.

Geen contact meer
In de zomer van 2010 hadden Jan en Peter Poot een gesprek met het toenmalige VVD-Kamerlid. Over de zaak Demmink die Poot in zijn boek De Demmink Doofpot uitvoerig belichtte. Ook tijdens dit gesprek gaf Teeven aan de affaire maar al te graag aan te willen pakken. Wat hij daarbij nodig zei te hebben, was een smoking gun. Het Kamerlid wekte echter niet de indruk daar met graagte naar op zoek te willen gaan. Het bewijsmateriaal zou primair van anderen moeten komen. Na zijn benoeming tot staatssecretaris wilde Teeven geen contact meer met vader en zoon Poot.

Toen de afgelopen maanden steeds meer voor Demmink belastende getuigenissen en zelfs een smoking gun uit Turkije op tafel kwamen, besloot Jan Poot het er nog eens op te wagen. Hij vroeg Teeven in een uitvoerige brief om een gesprek. Het antwoord kwam bijna een maand later en was even kort als onthutsend: de heer Teeven meldde dat het onderwerp Demmink niet tot zijn portefeuille behoort, maar tot die van minister Opstelten. ‘Daarom zie ik nu geen aanleiding in te gaan op uw uitnodiging om daarover met u van gedachten te wisselen’.

‹‹ Naar het overzicht

Reageer