The American Spectator: 'bondgenoot' Nederland kan niet om vervolging Demmink heen

12-06-2012

Nederland staat weer eens op de kaart, en uiterst dubieus. Op de website van The American Spectator is een artikel verschenen van de hand van Peter Hannaford. Titel "Dutch Child Sex Ring -- Where's the Justice?" met als subtitel "A U.S. ally's stunning tolerance of pedophilia". Kortom, waar ons land geen gelegenheid voorbij laat gaan om zichzelf op de borst te slaan als trouwe bondgenoot van Amerika, stelt in Amerika iemand nu de vraag: Hoe is het mogelijk dat de Nederlandse justitie die laat gebeuren? En dat niet alleen: de auteur richt zijn pijlen rechtstreeks op Joris Demmink.

In het stuk beschrijft Hannaford het stereotype beeld van Nederland (tulpen, kaas en eerlijke hardwerkende mensen met een grote handelshistorie), en schetst het schrille contract met 'more than a few Dutch' die zich bezighouden met weerzinwekkende zaken: seks en pornografie met kinderen.

De auteur refereert aan de zaak Robert M. en vermeldt dat de State Department in 2011 in een rapport over trafficking heeft gesteld dat "the Netherlands is primarily a source, destination, and transit country for men, women, and children subjected to sex trafficking."

Ook gaat hij in op de pogingen om de pedofielenvereniging Martijn te laten verbieden, en geeft aan dat het Ministerie van Justitie daar tegen is onder het mom van 'freedom of expression'.

Met het gedogen door het Ministerie van Justitie is het volgens Hannaford nauwelijks verrassend dat pedofielen zich in Nederland vrij gemakkelijk kunnen uiten. En, hij vraagt zich af: hoe komt dat? Het pedofielen-gedoogbeleid is niet nieuw.

"In het najaar van 1998, linkte een onderzoek van de Nederlandse staatssecretaris van Justitie naar een Amsterdams bordeel 'senior politicians and justice officials' aan het seksueel misbruik van jonge jongens," schrijft Hannaford. "Eén van de viespeuken die bij dat onderzoek door een jong slachtoffertje werd geïdentificeerd was Joris Demmink, de huidige secretaris-generaal van het Ministerie van Justitie, hetzelfde ministerie dat een verbod op de pedofielenvereniging Martijn tegenhoudt."

Hannaford gaat verder: "Medio jaren 90 was Demmink in Turkijke, waar hij meerdere jongens in de leeftijd van 12 tot 16 seksueel misbruikte. Dat verklaart Adèle van der Plas, advocate van twee van zijn slachtoffers. Zij zijn met hun verhaal naar buiten gekomen en hebben om vervolging gevraagd. Van der Plas zegt dat één slachtoffer 12 was toen hij indertijd door een politieman naar de kamer van Demmink werd gebracht, waar hij vervolgens door de laatste werd misbruikt. Een andere jongen was 14 toen hem datzelfde overkwam. Recent heeft zich ook een derde kindslachtoffer, een Turkse jongen, gemeld."

Hannaford citeert Van der Plas: "Het is een schande dat Demmink niet voor zijn misdaden tegen kinderen ter verantwoording wordt geroepen. Dat Demmink het Nederlandse justitiële apparaat misbruikt om zichzelf te beschermen gaat tegen elke fatsoensnorm in. Ik hoop dat onze vrienden in andere landen zich bewust worden van wat zich hier afspeelt en hun proteststem laten horen. We kunnen Demmink's daden niet in de doofpot laten verdwijnen. We moeten hem publiekelijk ter verantwoording roepen voor de rechter."

De conclusie die Hannaford trekt spreekt boekdelen: "De beschuldigingen tegen Demmink brengen ernstige dingen aan het licht, niet alleen voor Nederland maar ook voor bondgenoten waaronder de Verenigde Staten. Hoe geloofwaardig zijn gezamenlijke activiteiten ter bestrijding van seksueel misbruik van kinderen, als de topfunctionaris die daarvoor verantwoordelijk is zich er zelf mee inlaat. En bovendien, zijn positie gebruik om onderzoek naar de beschuldigingen tegen hem te frustreren. Waarom is hij niet voor het gerecht gebracht, zowel om zijn eigen gedrag te verantwoorden maar ook zijn kennelijke macht om groepen als Martijn te beschermen?"

"U.S. officials need to ask some sharp questions," aldus Peter Hannaford: "The Departments of State and Justice die strijden tegen 'child trafficking' moeten dit onderzoeken. Nederland is een bondgenoot, maar de Nederlandse regering moet weten dat het niet de ogen kan sluiten voor deze internationale ring van kindermisbruikers, waarvan het middelpunt kennelijk in Nederland ligt. Dit betekent dat de beschuldigingen tegen Demmink in de volledige openbaarheid moeten worden onderzocht."

‹‹ Naar het overzicht

Reageer