De Zaak Demmink sinds 2010

26 april 2010: Jan Poot, op dat moment 85 jaar, plaatst een advertentie in NRC met een “ Open brief aan Minister Hirsch Ballin”. Hij constateert dat Justitie in Nederland op allerlei fronten in opspraak is en wijst op een hem “ter hand gesteld rapport over de hoogste ambtenaar van uw departement, de secretaris generaal (SG) Demmink, die al jaren in opspraak blijkt te zijn.” Hij vraagt Hirsch Ballin hoe het mogelijk is dat diens voorganger Donner de SG in 2002 desondanks heeft benoemd en dat hij door Hirsch Ballin tot op heden is gehandhaafd ondanks diverse aangiften en een stroom van negatieve publiciteit. Poot verwijst ook naar zijn boek ‘ Doodzonde tegen de Rechtsstaat’ (2009) waarin hij voor het eerst ingaat op de al jarenlang bestaande verdenking tegen Demmink.

3 juni 2010: Jan Poot, op dat moment 85 jaar, presenteert in Den Haag zijn boek 'De Demmink Doofpot’. Het boek, met schokkende onthullingen van verschillende klokkenluiders bij justitie en o.a. onderzoeksjournalist Micha Kat, wordt o.a. aangeboden aan de leden van de Eerste en Tweede Kamer. Poot hoopt dat het parlement na de verkiezingen een onderzoek start. Het OM laat spoorslags weten dat weinig kans te geven, omdat al eerder naar de geruchten is gekeken zonder dat dit tot een verdenking heeft geleid.

Juni 2010: Voormalig rechercheur Gerrit de Wit, voorzitter van de Stichting Expertgroep Klokkenluiders, die meewerkte aan het boek De Demmink Doofpot wordt ontboden op Justitie en geïntimideerd. Van de Officier van Justitie krijgt hij zelfs het advies maar 6 weken met vakantie naar het buitenland te gaan, omdat zijn leven gevaar zou lopen. Maatregelen om hem te beschermen neemt Justitie echter niet. Niet veel later wordt ingebroken in het huis van Peter Poot (zoon van Jan), directeur van Chipshol. Een mysterieuze inbraak, waarbij zeer selectief slechts enkele zaken worden weggenomen.

Juli 2010: Even lijkt er wat beweging in de zaak te komen. Het OM laat weten toch bereid te zijn de aangifte wegens kindermisbruik en verkrachting van de Turkse Mustafa Y. te onderzoeken, wat eerder steeds werd geweigerd.

15 juli 2010: Jan Poot plaatst opnieuw een advertentie in NRC waarin hij prominent de Demmink-zaak aanhaalt. “ Gevraagd: een Minister van Justitie die niet bereid is onder s.g. Demmink te dienen” is de titel. Hij bekritiseert onder meer de druk die de Staat uitoefent op de pers om niet te publiceren over de vermeende pedofiele praktijken van Demmink.

17 augustus 2010: Jan Poot plaatst als advertentie nu ook een geruchtmakende Open Brief aan Demmink, waarin hij hem vraagt waarom deze (evenals zijn ‘baas’ Hirsch Ballin) zwijgt als het graf in plaats van zich te verdedigen tegen de ernstige aantijgingen aan zijn adres.

Januari 2011: Minister Opstelten laat weten geen aanleiding te zien stappen te ondernemen tegen Demmink, ondanks diverse publicaties, de formele aangifte van twee Turkse jongens én twee indringende brieven van emeritushoogleraar Wiek Slagter. Die heeft gesteld dat Demmink ófwel een smaadklacht in moet dienen, ofwel terug moet treden omdat zijn gezag zonder inhoudelijke reactie wordt aangetast.

17 januari 2011: Een advertentie van Jan Poot wordt geplaatst in Metro en Haarlems Dagblad na eerst te zijn geweigerd door NRC, Volkskrant en Telegraaf. Onder de titel “ Hebt u vertrouwen in onderzoek Amsterdams kindermisbruik?” verwijst Poot onder meer naar het veronderstelde bestaan van een Europees pedonetwerk en een geruchtmakende zaak uit 1993, waarbij alle onderzoeken door de Nederlandse Justitie om onduidelijke redenen de nek zijn omgedraaid. Hij noemt het onaanvaardbaar dat het onderzoek naar Robert M. plaatsvindt onder eindverantwoordelijkheid van Demmink terwijl sinds 2002 “4 aangiftes tegen hem [zijn] gedaan wegens kindermisbruik, laatstelijk medio 2010, waarna onderzoek is toegezegd door het OM, dat overigens onder hem ressorteert.”

Februari 2011: Het OM blijkt een onderzoek te hebben verprutst naar de mogelijke vervalsing van afgeluisterde telefoongesprekken, op basis waarvan de Turkse Koerd Huseyin Baybasin levenslang gevangen zit. Twee experts die onafhankelijk oordeel over de taps moesten geven, blijken verschillende audiobestanden te hebben bestudeerd. Het OM wist dit maar heeft 'uit kostenoverwegingen' niet ingegrepen. Baybasin, wiens zaak als een rode draad door de Demmink Doofpot loopt, stelt dat er geknipt en geplakt is met afgeluisterde gesprekken en er zijn sterke technische aanwijzingen die zijn claim ondersteunen, waaronder de verklaring van een Turkse politieman dat hij gesprekken heeft moeten manipuleren om Baybasin veroordeeld te krijgen.

24 februari 2011: Jan Poot lanceert deze website ter ondersteuning van zijn campagne om de Demmink-zaak nu eindelijk eens écht onderzocht te krijgen. Zijn in een oplage van 10.000 exemplaren uitgegeven boek is de deur uitgevlogen en nog slechts beperkt en digitaal beschikbaar.

16 maart 2011: “ Voor wie moet Buruma in de Hoge Raad?” aldus de kop van een advertentie van Jan Poot in Haarlems Dagblad, aangezien het NRC geen advertenties meer accepteert waarin de Demmink-zaak wordt genoemd. In deze advertentie gaat het onder meer over de zaak van de Koerd Baybasin, waarin Demmink een nadrukkelijke en dubieuze rol heeft gespeeld en waarin onder meer met telefoontaps is geknoeid “omdat Turkije gedreigd zou hebben ‘belastende verklaringen te openbaren over Joris Demmink’”.

4 juli 2011: Jan Poot plaatst opnieuw een advertentie in Haarlems Dagblad. In “ De minister sleept u voor de rechter als…” gaat Poot in op het feit dat minister Donner heeft gedreigd alle media voor de rechter te slepen die ‘de ambtenaar’ nader identificeren.” Hij beschrijft hoe oud-hoofdredacteur van het NOS Journaal Laroes ondanks niet ontkende harde feiten zoals ‘vallen op jongetjes’ de berichtgeving niet durft door te zetten wegens de dreiging van Donner en de druk van de advocaat van Demmink, Harro Knijff van De Brauw.

11 juli 2011: Opnieuw een advertentie van Jan Poot in Haarlems Dagblad, dat het nog wél aandurft zijn advertenties te plaatsen. “ Waarom weerspreekt Opstelten weerzinwekkende beschuldigingen niet?”, vraagt Poot zich af. Hij verbaast zich er allereerst over “dat 2 Nederlanders die al jaren van de daken schreeuwen dat Demmink een pedofiele moordenaar is, nog niet in de cel zitten, zelfs niet vervolgd zijn?” Zulke ernstige beschuldigingen zouden toch overtuigend weersproken in plaats van doodgezwegen moeten worden. Verder doet hij verslag van zijn eigen onderzoek in de zaak.

31 augustus 2011: De Koerd Baybasin doet aangifte tegen Demmink wegens opzettelijke en wederrechtelijke vrijheidsberoving, uitlokking resp. (mede)plegen van mensenhandel en deelneming aan een criminele organisatie. De aangifte bevat o.m. een document dat aantoont dat Demmink zich - in strijd met zijn bevoegdheden - actief met de detentie van Baybasin heeft bemoeid. Zo blijkt Baybasin door diens toedoen verschillende malen in isolatie te zijn geplaatst.

September 2011: Twee Turkse mannen doen via hun advocate Adèle van der Plas aangifte tegen Demmink wegens verkrachting en seksueel misbruik. Zij zeggen toen ze resp. 12 en 16 jaar waren te zijn geronseld door de Turkse politie, naar een hotelkamer te zijn gebracht waar ze door Demmink zijn verkracht. De mannen kwamen al in 2007 met de zaak naar buiten, en de eerste aangifte dateert van september 2008. Op deze aangifte is echter geen politieonderzoek gestart. Nu zegt het OM een “oriënterend onderzoek” toe. Het ministerie laat direct weten ‘geen enkele aanleiding’ te zien om Demmink te schorsen.

27 september 2011: Er verschijnt een nieuwe advertentie in NRC van Jan Poot over de Demmink-zaak: “ Klokkenluider met de dood bedreigd via Justitie”. Hij verwijst naar de bedreiging van voorzitter Gerrit de Wit van de Stichting Expertgroep Klokkenluiders in juni, en legt uit dat die niet op zichzelf staat. Van een voormalige medewerker van Demmink werden de autobanden lekgeprikt na zijn bijdrage aan het boek De Demmink Doofpot; en NOS-verslaggever Jeroen de Jager die plotseling en zonder duidelijke aanleiding liet weten “dat ik me niet langer bezighoud met het Dossier Demmink”.

28 september 2011: Demmink moet getuigen in de Chipshol-zaak, over de omstreden rechterswissel bij de rechtbank Haarlem. Hij wordt in een geblindeerde dienstauto via de achterdeur de rechtbank binnengereden en neemt tijdens het verhoor een puur formele positie in. Hij zegt de Chipshol-zaak alleen uit de pers te kennen, maar na doorvragen blijkt dat die zaak wel degelijk op de agenda van minister, staatssecretaris en de ambtelijke top van Justitie stond.

10 november 2011: Jan Poot plaatst een advertentie in NRC, Trouw en Haarlems Dagblad tegen de benoeming van minister Donner tot vice-president Raad van State. Ofschoon zelfs een aantal leden van de Raad van State tegen is en liever Rinnooy Kan benoemd zou zien, wordt de benoeming Donner uiteindelijk gewoon doorgedrukt.

21 november 2011: De Bakker-Schut Stichting publiceert op haar site verklaringen op video van de twee Turkse mannen die zeggen als kind te zijn misbruikt door Demmink.

17 december 2011: Schrijfster Yvonne Keuls spreekt in een interview met EenVandaag o.a. over haar boek ‘Annie Berber en het verdriet van een tedere crimineel’, waarin zij beschrijft hoe de Haagse rechter Rueb zich vergreep aan jongens. Keuls is woedend over ‘de godvergeten arrogantie’ binnen de Haagse rechtbank en ‘de lafheid van politici en Justitie’. Wijlen rechter Rueb, vertelt zij, kon ‘zijn handen niet thuis houden’ en ‘liet gewoon met een dienstauto van Justitie kindertjes ophalen waar hem het welgevallig oog op was gevallen’. Zij kaartte de zaak in 1985 in haar boek aan en bleef er daarna voortdurend op hameren dat helemaal niemand ingreep.

2 februari 2012: Het OM maakt bekend, op grond van een ‘oriënterend onderzoek’ van de Rijksrecherche, geen reden te zien strafrechtelijk onderzoek in te stellen naar Demmink na de aangifte van seksueel misbruik van twee indertijd minderjarige jongens in Turkije omdat de verklaring van één van hen onbetrouwbaar zou zijn. Het AD concludeert dat Demmink kennelijk boven de wet staat.

Juli 2012: In de VS komt de Demmink-affaire in de publiciteit na een artikel in The American Spectator ("Dutch Child Sex Ring -- Where's the Justice?" met als subtitel "A U.S. ally's stunning tolerance of pedophilia”) en een actie van drie leden van het Amerikaanse congres die zich wenden tot Christian Ehler, voorzitter van de Delegatie voor de betrekkingen met de VS van het Europees Parlement.

Kort daarop lanceren Shared Hope International en het Rebecca Project for Human Rights in de VS een case advocacy website getiteld ArrestDemmink.com (later gewijzigd in InvestigateDemmink.com), met achtergronden over de Demmink-zaak.

9 augustus 2012: De Amerikaanse minidocumentaire “ Dutch Injustice: When Child Traffickers Rule A Nation“ wordt op YouTube gepubliceerd en door honderdduizenden bekeken. Pas maanden later (zie 10 april 2013), als Stichting De Roestige Spijker Demmink uitdaagt door aan te geven deze documentaire onder de aandacht van het Nederlandse publiek te willen brengen, komt Demmink hiertegen in het geweer.

September 2012: Shared Hope International het Rebecca Project for Human Rights doen een beroep op de Turkse premier Erdogan en het Turkse parlement om Demmink aan te laten pakken. De organisatie dringt aan op een grondig onderzoek naar de jarenlange beschuldigingen van pedofilie.

10 september 2012: “Amerikaanse congresleden schrijven aan de EU:
 ‘Verdenking Nederlandse justitie-topman belemmert internationale bestrijding kindermisbruik’”. Het is tevens de titel van een advertentie van Jan Poot in Trouw en Haarlems Dagblad, die besluit met “NB. Ook de kindermisbruikzaak Robert M. werd in Nederland pas aangepakt na druk vanuit Amerika. Wat mankeert ons toch?”

4 oktober 2012: Tijdens een hoorzitting in Washington van de Helsinki Commission onder leiding van het Amerikaanse congreslid Chris Smith komen onder anderen advocate Adèle van der Plas, oud-rechercheur Klaas Langendoen en een slachtoffer van Demmink aan het woord. Ondanks de schokkende verklaringen worden al snel alle diplomatieke kanalen ingeschakeld om het rumoer de kop in te drukken.

6 oktober 2012: Het AD brengt een uitgebreide en onthullende publicatie in twee delen onder de titel ‘ De topambtenaar, de Haagse pooier en zijn jongens’. Het stuk leidt tot Kamervragen, die op de gebruikelijke wijze worden afgewimpeld, en zowaar ook tot actie van Demmink die dreigt het AD voor de rechter te dagen. Wat hij vervolgens niet zal doen totdat hij er feitelijk toe gedwongen wordt.

9 oktober 2012: De GPD-dagbladen melden dat staatssecretaris Fred Teeven van Justitie op de hoogte is van de mogelijke betrokkenheid van ‘hoge overheidsfunctionarissen’ bij misbruik van minderjarigen. Teeven heeft daarover in 2007 achter gesloten deuren en onder ede een verklaring afgelegd in de kwestie rond een AIVD’er. Desgevraagd geeft Teeven geen antwoord op de vraag of deze verdachte ‘hoge overheidsfunctionarissen’ nog steeds deel uitmaken van het openbaar bestuur.

19 oktober 2012: Jan Poot start het burgerinitiatief ‘Onderzoek Joris Demmink’ en zet een advertentie in Trouw: “Schors Demmink en start onderzoek nu!”, mede-ondertekend door bijna 1.500 burgers die de minister en de Tweede Kamer oproepen onmiddellijk alsnog een serieus, onafhankelijk en grondig onderzoek te starten naar het zoveelste incident rond Demmink (verwijzend naar de nieuwe onthullingen in het AD twee weken eerder), en om Demmink in de tussentijd te schorsen.

Op dezelfde dag organiseert het Rebecca Project for Human Rights een demonstratie op 666 3rd Avenue in New York. In het gebouw is APG Asset Management gevestigd, dat de pensioengelden van Demmink beheert.

24 oktober 2012: De twee Turkse mannen die al sinds 2008 tevergeefs proberen Demmink voor het gerecht te slepen, richten zich nu tot het Gerechtshof in Den Haag om alsnog vervolging af te dwingen.

24 oktober 2012: Demmink wordt lid van het Nederlandse Helsinki-Comité, een organisatie die zich bezighoudt met de naleving van internationale verdragen op het gebied van kinderrechten en mensenhandel. Het was nota bene de overkoepelende Helsinki Commission in de VS die Nederland tevergeefs opriep om Demmink te vervolgen voor het misbruik van kinderen, zodat de benoeming zeer grote vraagtekens zou moeten oproepen. Dit verklaart misschien waarom de toetreding van Demmink pas in februari 2013 naar buiten zou komen.

Oktober 2012: De Demmink-zaak krijgt internationaal steeds meer aandacht. In Turkije, maar ook in Duitsland, Frankrijk en op de Amerikaanse televisie wordt het schandaal breed uitgemeten. In Nederland haalt de zaak nog steeds maar mondjesmaat de publiciteit.

31 oktober 2012: Demmink krijgt een afscheidsreceptie aangeboden in de Ridderzaal. Onder de aanwezige hoogwaardigsheidsbekleders o.a. zijn voorganger Harry Borghouts en oud-minister van Justitie Hilbrand Nawijn, die beiden in het verleden niets van Demmink moesten hebben maar nu opmerkelijk genoeg toch even gezellig het glas komen heffen.

6 november 2012: De Turkse slachtoffers Mustafa Y. en Osman B., die beweren op jonge leeftijd door Demmink te zijn verkracht, zijn na bedreigingen ondergedoken. Sinds een publicatie in de Turkse krant Vatan hebben zowel Mustafa en Osman als Mehmet Korkmaz, de politieman die verklaard heeft de jongens aan Demmink te hebben moeten leveren, en ook journalist Buhran Kazmal die over de zaak geschreven heeft, bedreigingen ontvangen. Zij en hun gezinnen zouden gevaar lopen als ze hun beweringen niet intrekken.

4 december 2012: Er is opnieuw een advertentie van Jan Poot nodig om aandacht te vragen voor het feit dat Demmink, vlak voor zijn pensionering, de hele rechtspraak in Nederland nog even voor jarenlang naar zijn hand heeft gezet. Hij heeft de rechterlijke macht drastisch gereorganiseerd door benoeming van nieuwe presidenten van alle rechtbanken en gerechtshoven.

7 december 2012: In navolging van de Tweede Kamervragen van CDA’ers Omtzigt en Oskam, stelt voorzitter Volontè van de EVP, de grootste fractie in de Raad van Europa, vragen aan het Ministercomité over "Ernstige schending van de Lanzarote Conventie voor de bescherming van kinderen tegen seksuele uitbuiting en seksueel misbruik”.

20 december 2012: In het Amerikaanse Congres wordt in het Huis van Afgevaardigden een resolutie ingediend om het Internationaal Gerechtshof uit Nederland weg te halen. Het internationale Hof van Justitie, gevestigd in het Vredespaleis, geldt als het belangrijkste gerechtelijke orgaan in de Verenigde Naties. In de resolutie stelt opsteller Chris Smith dat geen enkele overheidsfunctionaris (Demmink wordt expliciet genoemd) boven de wet kan staan, zeker als het gaat om mensenhandel en kindermisbruik.

5 januari 2013: Er meldt zich een derde verkrachtingsslachtoffer van Demmink. Na Mustafa en Osman, die respectievelijk 12 en 14 jaar waren toen zij werden verkracht, is nu ook Yacine bereid is in detail te getuigen over misbruik door Demmink.

10 januari 2013: De CDA-Kamerleden Omtzigt en Oskam stellen opnieuw schriftelijke vragen over de Demmink-zaak aan de ministers van Veiligheid & Justitie en Buitenlandse Zaken. Zij verwijzen naar de resolutie van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden die oproept om Nederland te straffen voor de stelselmatige weigering de affaire Demmink fatsoenlijk te onderzoeken.

13 januari 2013: Columnist Jan Bennink noemt de Demmink-affaire op de opiniepagina van volkskrant.nl één van 'de drie roestige spijkers die Nederland doen etteren’. Deze column zal korte tijd later de inspiratie vormen voor de oprichting van Stichting De Roestige Spijker.

25 januari 2013: De Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) stelt bij de Turkse ambassadeur in Den Haag de intimidatie en mishandeling van de Turkse journalist Burhan Kazmali aan de orde. Kazmali heeft bericht over de Turkse verkrachtingszaak van Demmink en is daarna op straat bewusteloos geslagen. De twee verkrachtingsslachtoffers kregen geld aangeboden als zij hun klacht zouden terugtrekken. Toen zij weigerden, zijn ook zij bedreigd en mishandeld. Betrokken bij de bedreiging en mishandeling was Emin Arslan, de voormalige plaatsvervangend chef van de Turkse nationale politie die in de jaren negentig jongetjes voor Demmink ronselde.

31 januari 2013: De Turks-Nederlandse ex-politieman T.C. verklaart in een bijzonder onderzoek van de advocaat-generaal bij de Hoge Raad, dat de Nederlandse politie en leden van het OM ‘misdrijven' hebben gepleegd bij het onderzoek tegen Hüseyin Baybasin. Politieman en tolk T.C. werkte als teamleider van 1988 tot 2005 in onderzoeken naar grote Turkse criminele organisaties.

4 februari 2013: Geïnspireerd door Volkskrant-columnist Jan Bennink wordt Stichting De Roestige Spijker opgericht. De stichting “wil onderzoeksjournalistiek inzake mogelijke misstanden bij de overheid bevorderen en persbreidel en doofpotpolitiek tegengaan”. De stichting schrijft een brief aan Demmink’s advocaat Knijff over de publicaties in het AD en dient een WOB-verzoek in bij minister Opstelten voor specifieke informatie over de zaak Demmink.

5 februari 2013: Welgeteld één werkdag nadat de Stichting De Roestige Spijker Demmink's advocaat Knijff een brief schreef waar die met veel kabaal aangekondigde bodemprocedure tegen het AD nou toch bleef volgt eindelijk de dagvaarding. Advocaat Knijff was er “agendatechnisch" niet eerder aan toe gekomen.

12 februari 2013: Het Amerikaanse congreslid Chris Smith dient een nieuwe resolutie in bij het Huis van Afgevaardigden om het Internationale Hof van Justitie uit Den Haag weg te halen. De reden voor de motie is dat minister "Opstelten indicates that the Netherlands has repeatedly decided against a formal investigation into the allegations against Mr. Demmink”.

26 februari 2013: Minister Opstelten van Justitite beantwoordt (vijf dagen te laat) de kamervragen van Omtzigt en Oskam: ”Op basis van de niet als betrouwbaar beoordeelde aangifte, noch op basis van het daar opvolgende oriënterende feitenonderzoek is jegens de betrokken ambtenaar gebleken van een redelijk vermoeden van schuld", aldus Opstelten. Voor het eerst stelt Opstelten niet meer keihard dat Demmink in de periode dat hij van verkrachting in Turkije is beschuldigd niét in dat land is geweest, maar dat “onderzoek geen bevestiging heeft opgeleverd dat de betrokken ambtenaar in de bedoelde periode in Turkije zou zijn geweest."

20 maart 2013: Een voormalig gevangenisdirecteur richt zich tot Kamerlid Omtzigt met het bericht dat een persoonlijk assistente van Demmink, mw. Storm van ’s-Gravesande, heeft verteld dat zij voor hem afspraken moest regelen met minderjarige jongens toen hij nog directeur generaal buitenland op het Ministerie van Justitie was. De vrouw deed hierover haar beklag tijdens een dienstreis met ’topambtenaren, waaronder Rita Verdonk, naar Engeland.

20 maart 2013: Jan Poot maakt informatie publiek waaruit blijkt dat achtereenvolgens de CDA-kopstukken Donner en daarna Hirsch Ballin ‘hun’ Kamerlid Omtzigt hebben gewaarschuwd zich van verdere acties inzake Demmink te onthouden.

25 maart 2013: Justitie overschrijdt de wettelijke termijn voor het vrijgeven van WOB-informatie over Demmink aan Stichting De Roestige Spijker. Op 28 februari had het ministerie al vier weken uitstel aangekondigd, daar wordt nu nog eens een extra termijn aan toegevoegd tot 12 april.

9 april 2013: Terwijl Nederland zich druk maakt over het omstreden bezoek van de Russische president Poetin, vertoont het Russische TV1 avondjournaal een reportage over onder meer pedofielenvereniging Martijn en de affaire Joris Demmink. Onder meer advocate Adèle van der Plas en voorzitter Robert Rubinstein van Stichting De Roestige Spijker komen aan het woord.

10 april 2013: Stichting De Roestige Spijker steunt het Algemeen Dagblad in haar juridisch gevecht met Joris Demmink en kondigt aan zich in deze procedure bij het AD ‘te voegen’. De Stichting Stichting wil hierbij ook de in de VS geproduceerde documentaire Dutch Injustice: When Child Traffickers Rule A Nation onder de aandacht van het Nederlandse publiek brengen, een voornemen waartegen Demmink zich verzet.

15 april 2013: Uit het na veel uitstel eindelijk verkregen antwoord op het WOB-verzoek van de Stichting De Roestige Spijker blijkt dat het Ministerie van Veiligheid en Justitie de juridische procedure van Demmink tegen het Algemeen Dagblad betaalt. De krant schreef in oktober 2012 dat Demmink schandknapen geleverd kreeg via een Haagse pooier. Demmink vordert rectificatie. Volgens Minister Opstelten vergoedt de Staat de smaadprocedure omdat de publicaties verband houden met Demminks voormalige functie.

23 april 2013: Stichting De Roestige Spijker doet een aanvullend WOB-verzoek aan Justitie, om inzage te krijgen in hoe de beslissingen om Demmink's juridische kosten te vergoeden tot stand zijn gekomen.

27 april 2013: Demmink’s advocaat Knijff maakt bezwaar tegen het verzoek van De Roestige Spijker om zich aan de zijde van AD te voegen in de procedure die hij tegen de krant heeft aangespannen.

Mei 2013: Katholiek Nieuwsblad brengt een artikel over de toetreding van Demmink tot de prestigieuze Haagse Sociëteit De Witte. Hij zit daar aan tafel met o.m. Ian de Jong, voorzitter van het Helsinki Comité die hem daar ook al binnenhaalde, en Hans Heinemann (voormalig ambassadeur te Praag, die Demmink daar meermalen zou hebben vergezeld bij zijn bezoeken aan jongensbordeel Pinocchio). Demmink is door de ballotage gekomen, ondanks bezwaar van zittend lid Prof. Smeets die daarop besloot te bedanken voor het lidmaatschap.

23 mei 2013: In de artikel 12-procedure van advocate Adèle van der Plas namens twee mannen die als kind door Demmink zeggen te zijn misbruikt, verschoont het gehele gerechtshof van Den Haag zich. Alle raadsheren kennen Demmink, al dan niet beroepshalve, persoonlijk. Het Hof wil dat het Gerechtshof Den Bosch de zaak overneemt.

25 juni 2013: Het Gerechtshof te Den Bosch stuurt de zaak weer door naar het Hof Arnhem, omdat bij het Bossche hof (danwel tegen beslissingen van dat hof) al procedures lopen in de zaak Baybasin, die in verband staat met de aanklacht van twee Turkse slachtoffers.

25 juni 2013: Stichting De Roestige Spijker stelt het Ministerie van Veiligheid en Justitie in gebreke omdat het aanvullend WOB-verzoek na 8 weken nog altijd niet gehonoreerd.

1 juli 2013: De Roestige Spijker wil de stafambtenaar van van Justitie, die volgens twee ex-collega’s heeft verteld ‘jonge jongens’ voor Demmink te hebben moeten regelen, als getuige horen. Ook wil de stichting beide gevangenisdirecteuren die dit hebben verklaard horen en dient daartoe bij de Rechtbank Utrecht een verzoekschrift in.

17 juli 2013: Turkse kranten presenteren een langverwachte 'smoking gun’ met het bericht dat Demmink in 1996, ondanks de ontkenningen van zijn advocaat Knijff, op 20 juli 1996 Turkije is binnengekomen.” Dit blijkt uit het dossier waarin Demmink verdachte van verkrachting van minderjarigen is, maar dat is gesloten wegens ‘verjaring van de feiten’. Justitie verklaart: 'In het dossier van verdachte Demmink zit een registratieformulier dat hij op 20 juli 1996 Turkije is binnengegaan en dat hij Turkije in 1996 ook weer heeft verlaten. Dit wordt nog eens bevestigd door meerdere getuigen.”

22 juli 2013: Advocaat Kaaks van Stichting De Roestige Spijker maakt bezwaar tegen de toedeling van de zaak Demmink/AD/De Roestige Spijker aan rechter mr. T. Veling bij de rechtbank Rotterdam. Veling was voorheen werkzaam bij landsadvocaat Pels Rijcken Droogleever Fortuijn en heeft daar veelvuldig namens het Ministerie van Justitie en ook voor Demmink zelf opgetreden.

8 september 2013: Op het laatste moment verschoont rechter Veling zich in de zaak Demmink/AD/De Roestige Spijker. Nadat de zaak door het ‘kamp Demmink’ al maandenlang is getraineerd, betekent dit late besluit van Veling opnieuw een forse vertraging in de zaak.

27 september 2013: Demmink verzet zich tegen het getuigenverhoor van een stafambtenaar van Justitie en twee van haar ex-collega’s die verklaren dat zij hen heeft verteld in het verleden ‘jonge jongens’ voor Demmink te hebben moeten regelen.

27 september 2013: Het Openbaar Ministerie stelt een nieuw onderzoek in naar het vermeende kindermisbruik door Demmink. Aanleiding voor het onderzoek is de brief van het Turkse OM waarin staat dat Demmink in 1996 Turkije is ‘ingereisd’, hoewel Demmink zelf en zijn advocaat dat al jarenlang ontkennen.

29 september 2013: De bekende Turkse mensenrechtenadvocate Eren Keskin, die in Turkije Demmink wegens kindermisbruik alsnog voor de rechter wil krijgen, meldt te stuiten op een muur van tegenwerking. Keskin werd internationaal onderscheiden voor haar juridische hulp aan onderdrukte en misbruikte vrouwen en wil de in Turkije verjaarde zaak van het seksueel misbruik van twee Turkse straatjongens in de jaren ’90 heropend krijgen: ”Toen ik hoorde dat deze zaak zogenaamd verjaard zou zijn, heb ik hem opnieuw aanhangig gemaakt. Ik stel dat er misdaden gepleegd zijn tegen de mensenrechten. Die feiten verjaren namelijk niet."

1 oktober 2013: CDA-parlementariërs Omtzigt en Oskam stellen naar aanleiding van de nieuwe ontwikkelingen opnieuw Kamervragen, nu alles er op wijst dat zij bij de beantwoording van hun eerdere vragen door minister Opstelten steeds met een kluitje in het riet zijn gestuurd.

4 oktober 2013: 50+ fractievoorzitter in de Tweede Kamer Henk Krol treedt af na onthullingen over het niet betalen van pensioenpremies voor zijn personeel in zijn tijd als hoofdredacteur van Gay Krant. Krol laat zich ontvallen dat ‘mijn vijanden hebben gewonnen’. In een tv-interview met Eva Jinek in januari 2014 zou hij later een verband leggen tussen deze onthullingen en andere beschuldigingen aan zijn adres, en het feit dat hij minister Opstelten bij herhaling heeft gevraagd naar de Demmink-zaak.

19 oktober 2013: Advocaat Knijff citeert met droge ogen uit Demmink’s agenda van 1996 “dat hij op de datum van 20 juli 1996 in Nederland aanwezig was en enkele dagen daarna in Brussel”. Een opmerkelijke prestatie van Knijff, want in 2011 verklaarde hij nog dat deze agenda onvindbaar en, evenals zijn diplomatieke paspoorten en digitale reisgegevens uit de bewuste periode, zelfs vernietigd was.

13 november 2013: De Rechtbank Utrecht besluit het getuigenverhoor toe te staan waarom de Stichting De Roestige Spijker heeft verzocht. De stichting laat weten te hopen met het getuigenverhoor over Demmink de doofpot-zaak open te breken.

21 november 2013: Er wordt opnieuw een rechtszaak aangespannen tegen Demmink, die zich nu in vier zaken tegelijk moet verdedigen. Namens een Nederlandse man stelt letselschadeadvocaat Martin de Witte Demmink aansprakelijk voor schade die zijn cliënt heeft geleden omdat hij als minderjarige betaalde seks met hem zou hebben gehad.

December 2013: De Raad van State moet zich gaan buigen over de stelselmatige weigering –vier jaar lang– van het ministerie van Veiligheid en Justitie om informatie over Demmink te verstrekken aan de NOS. Vice-president van de Raad van State is oud-minister Donner, die indertijd Demmink benoemde en sindsdien te vuur en te zwaard heeft verdedigd.

16 december 2013: Het Gerechtshof Arnhem behandelt de artikel 12 procedure waarin advocate Adèle van der Plas zich namens twee Turkse slachtoffers verzet tegen de weigering van het OM om strafvervolging in te stellen tegen Demmink. Tijdens de zitting wordt duidelijk dat de Rijksrecherche heeft geconstateerd dat diverse gegevens in de ooit verdwenen maar recent weer opgedoken agenda van Demmink met o.a. Tipp-ex zijn gecorrigeerd. Toch ziet het OM nog altijd geen reden voor strafrechtelijk onderzoek.

21 januari 2014: Het Gerechtshof in Arnhem bepaalt dat het OM Demmink alsnog moet vervolgen. De uitspraak van het Hof wordt algemeen gezien als “Een blamage voor justitie, dat nu met lange tanden aan onderzoek begint”, zoals NRC het noemt.

5 februari 2014: Het OM laat weten te gaan starten met het strafrechtelijk onderzoek naar Demmink, en daarvoor een jaar (!) uit te zullen trekken.