Internationale roep om onderzoek Demmink? Graag.

08-12-2012

Het Katholiek Nieuwsblad deed via internet een rechtstreeks verslag van de hoorzitting over Demmink in het Congres in Washington. Daags erna was het Algemeen Dagblad het enige persmedium dat verslag deed. Bovendien kwam die krant weer een dag later, op zaterdag 6 oktober, met een belangrijke primeur: men had getuigen opgespoord, die bereid waren onder ede te verklaren dat zij Demmink vroeger in regelmatig contact gezien hadden met een bekende Haagse jongenspooier. Dat betekent een belangrijke versterking van de al bestaande beschuldigingen van pedofilie tegen de toen nog in functie zijnde secretaris-generaal van Justitie.

Het Katholiek Nieuwsblad kwam onlangs met een uitstekend commentaar, waarin het collega-media op de korrel neemt wegens hun stilzwijgen van het zedenschandaal dat de hoogste kringen van Nederland in diskrediet heeft gebracht. Een weergave van dit commentaar hieronder:

Actieve pedofiel
Sindsdien is de affaire als een olievlek gestadig blijven uitdijen op internationaal niveau. Katholiek Nieuwsblad heeft dat als enige persmedium op de voet gevolgd via deze website. Ook de website De Demmink Doofpot doet dat. Gisteren werd bekend dat er vragen zijn gesteld in de Raad van Europa. Ook dat nieuws wordt door Nederlandse media nauwelijks doorgegeven, opnieuw met uitzondering van deze krant en vandaag het Algemeen Dagblad onder de kop Roep om internationaal onderzoek Demmink. Ook meldt het AD op gezag van europarlementariër Lucas Hartong (PVV), die onlangs in de VS was, dat in Washington inmiddels een pijnlijk vermoeden over de Nederlandse rechtsstaat diep aan het doordringen is: namelijk dat er wel eens jarenlang een toppositie bekleed kan zijn door een actieve pedofiel, die zo het onderzoek naar zichzelf kon aansturen. In de uitkomst van zo'n 'diepgravend' justitieel onderzoek kun je natuurlijk weinig vertrouwen stellen. Dat dergelijke toestanden bovendien jaren kunnen voortduren en afgedekt worden door opeenvolgende ministers van Justitie, geeft te denken over de algehele gezondheid van die Nederlandse rechtsstaat. Wat je een gemiddelde Amerikaan niet eens hoeft uit te leggen, blijkt voor Nederlandse journalisten echter moeilijk te vatten.

Gekronkel
Twitter is een troost in deze droeve dagen van journalistieke duisternis. Als er in de Raad van Europa indringende vragen worden gesteld naar de integriteit van de nationale Justitie-topman, dan is dat héél ernstig. Dat is evenzeer voorpaginanieuws als een openbare hoorzitting in Washington over hetzelfde onderwerp. Op Twitter blijken er gelukkig nog veel Nederlanders te zijn die politiek niet helemaal op hun achterhoofd zijn gevallen, naast een behoorlijk aantal die dat blijkbaar wel zijn, en de opstapeling van belastende feiten en het gekronkel van de regering erover afdoen als de tunnelvisie van geobsedeerde complotdenkers. Het doet denken aan de affaire Fred Spijkers, de klokkenluider in de landmijnenzaak, die in 1997 naar buiten trad. Daar waren weliswaar meerdere media bij betrokken, maar ook toen was het Katholiek Nieuwsblad dat de stilgevallen zaak in 1998 weer openbrak en volhield met het bewijs dat het eindoordeel van Spijkers' rechter niet onafhankelijk kon zijn. Toch gingen er toen nog jaren en tientallen artikelen overheen, tegen de verbeten ontkenningen van de regering in, voordat Spijkers uiteindelijk in 2003 wel moest worden gerehabiliteerd.

Zelfreinigend vermogen
Het is bevredigender op te komen voor iemands onschuld, dan te eisen dat tegen iemand een serieus strafonderzoek wordt ingesteld. Toch is dat ditmaal de inzet. Ook de slachtoffers moet recht worden gedaan. Verder gaat het niet primair om de privépersoon Demmink, maar om de veelzeggendheid van het feit dat iemand met zo'n reputatie in een justitiële topfunctie in Nederland in alle rust zijn pensioen kan halen. Zelfs als Demmink achteraf onschuldig zou blijken, is dat ongehoord. Het impliceert dat de Nederlandse Justitie niet meer vertrouwd kan worden voordat daar grondig orde op zaken is gesteld. Inmiddels bewezen feit: aan het zelfreinigend vermogen van de Nederlandse regering, van de nationale media of van Justitie zelf kunnen we het zeker niet overlaten. Buitenlandse druk en inmenging zijn nodig.

Hoofdschuddende commentaren
Die zijn nu duidelijk bezig zich op te bouwen, zowel in Europa als de VS. Eigenlijk is elk Nederlands onderzoek naar Demmink al niet meer te vertrouwen als daar geen buitenlands toezicht op zit. Door het ontbreken daarvan wist de collaborerende Hoge Raad na de oorlog in zijn geheel aan zuivering te ontsnappen. Qui custodiet custodes? Wie zal de bewakers bewaken? Het is nationaal allemaal nogal vernederend. Het zou kunnen leiden tot het einde van het huidige kabinet, als de zaak niet meer stil te houden is. Reken dan maar weer op wereldwijze en hoofdschuddende hoofdcommentaren van NRC Handelsblad tot De Telegraaf en van EenVandaag tot Nieuwsuur. Want wat nu blijkbaar geen nieuws is, zal het dan opeens wel zijn, vakkundig becommentarieerd. Bedenk dan wel dat wat u als nieuws voorgeschoteld zult krijgen, in werkelijkheid het nieuws van eergisteren is, dat men u niet langer meer kon onthouden.

‹‹ Naar het overzicht

Reageer