Opstelten: Staat betaalde al € 40.000 advocatenkosten voor van kindermisbruik beschuldigde topambtenaar. En dat mag van de wet.

07-11-2013

De Kamerleden Oskam en Omtzigt van het CDA stelden op 30 september jl. opnieuw Kamervragen over Demmink aan de ministers van Veiligheid & Justitie en Buitenlandse Zaken. Opnieuw was er eerst uitstel nodig, maar op 7 november kwam Opstelten met zijn beantwoording. Daaruit blijkt dat de Staat voor Demmink al bijna € 40.000 aan advocatenkosten heeft betaald, o.a. voor het proces dat hij zelf heeft aangespannen tegen het AD. De minister vindt dat de normaalste zaak van de wereld, want de Staat mág volgens hem een ambtenaar “naar billijkheid schadeloos stellen” bij zijn verweer “tegen onrechtmatige uitingen die rechtstreeks of indirect verband houden met de functie-uitoefening”. Nu wordt Demmink beschuldigd van contacten met jongenspooiers en misbruik van minderjarige jongens, en dat zijn naar aangenomen mag worden géén activiteiten die horen bij de uitoefening van het ambt van secretaris-generaal van justitie. Benieuwd wat de heren Oskam en Omtzigt hiervan vinden.

De beide Kamerleden stelden de vragen naar aanleiding van het opduiken van bewijsmateriaal dat Demmink in 1996 in Turkije was, terwijl hij zelf al jarenlang volhoudt daar sinds 1987 niet meer geweest te zijn. Twee Turkse jongens (inmiddels mannen) zeggen precies in de periode dat hij in 1996 dus wél in Turkije verbleef door hem te zijn verkracht. Hiervan zijn reeds eerder gedetailleerde getuigenverklaringen opgetekend, niet alleen van de slachtoffers maar ook van onder meer een Turkse oud-politiechef.

Het Ministerie van Veiligheid en Justitie ontving, zo schrijft Opstelten, op 14 juni 2013 een kopie van een document betreffende een Turkse sepotbeslissing in een zaak waarbij in Turkije aangifte was gedaan tegen Demmink. In het document was een verwijzing opgenomen naar gegevens uit de in- en uitreisregistratie van de oud-SG in Turkije. De Turkse kranten stonden er korte tijd later vol van. Justitie vond het blijkbaar niet nodig om de pers te informeren dat Demmink dus kennelijk jarenlang heeft gelogen om zijn heimelijke bezoeken aan Turkije te verdoezelen. Ook de Nederlandse pers zag pas in september aanleiding om aan deze ‘smoking gun’ enige aandacht te besteden.

Uit de beantwoording blijkt ook dat het eerder uitgevoerde ‘oriënterend feitenonderzoek’ naar aanleiding van de ernstige beschuldigingen aan het adres van Demmink, lang niet zo grondig is geweest als justitie steeds heeft beweerd. Zo heeft het Openbaar Ministerie de Turkse autoriteiten toen niet gevraagd of de betrokken oud-ambtenaar Turkije is ingereisd. De Nederlandse ambassadeur in de VS, Bekink, heeft tegenover Amerikaanse congresleden echter wel met stelligheid beweerd dat Demmink daar nooit geweest is. En deze stellige bewering is later bevestigd door Opstelten, die in zijn beantwoording nu doodgemoedereerd aangeeft er niet aan te peinzen Bekink te vragen dat in Amerika nu nog eens wat beter uit gaan te leggen.

De publicaties in het AD van 6 en 8 oktober 2012 gingen niet over de verkrachtingen in Turkije, maar over contacten met een criminele jongenspooier in Den Haag. Een zoveelste aanklacht in de lange reeks die al was begonnen vóór zijn benoeming op de hoogste ambtelijke post, waarvoor men toch van onbesproken gedrag moet zijn. Demmink kondigde een bodemprocedure aan tegen het AD, waar hij na veel getalm pas maanden later - uitgedaagd door Stichting De Roestige Spijker- toe overging. Inmiddels is duidelijk dat de Staat zijn peperdure advocaat betaalt (waarmee de teller inmiddels op € 40.000 staat), en dat Demmink in deze zaak € 100.000 smartengeld eist.

Opstelten verdedigt zich nota bene met het argument dat zijn voorgangers het ook op zijn plaats vonden om Demmink te steunen, ondanks het feit dat hij van uiterst onsmakelijke praktijken wordt beschuldigd (om nog maar te zwijgen over het feit dat hij ook in opspraak is geweest wegens zijn (g)astronomische declaraties).

Tot slot is het interessant de antwoorden van Opstelten eens na te lezen op verwijzingen naar de instanties die allemaal gezag moeten geven aan de vele onderzoeken die er zogenaamd naar Demmink zijn gedaan, en vooral aan het gebrek aan bewijs dat daaruit steeds naar voren is gekomen:

“Het Nederlandse openbaar ministerie onderzoekt momenteel de achtergronden…” Hetzelfde OM dat al die jaren onder de verantwoordelijkheid van Demmink viel, geleid door mensen die door hem zijn benoemd.

”…de nog lopende artikel 12 Strafvordering-procedure bij het Hof Arnhem-Leeuwarden”. Deze procedure is daar terechtgekomen omdat bij het Hof in Den Haag alle rechters zich verschoonden omdat ze Demmink allemaal persoonlijk kennen.

”…dat het Landelijk Parket de beslissing had genomen dat geen strafrechtelijk onderzoek naar de betrokken ambtenaar zou worden ingesteld,” de ambtenaar die hun eigen hoogste baas was.

”… had de Rijksrecherche”, die ook onder Demmink viel, “enkele maanden gewacht op een tweede Turkse aangever … maar deze aangifte bleef uit.”

”De wel afgelegde aangifte was zoals gebruikelijk in dergelijke gevallen voorgelegd aan de Landelijke Expertisegroep Bijzondere Zedenzaken (LEBZ).” U raadt het al: onderdeel van het OM, dat uiteindelijk valt onder de SG van Justitie.

Enzovoort. En dan schrijft de minister, ondanks de ellenlange reeksen beschuldigingen aan het adres van Demmink dat “Gezien het ontbreken van een strafrechtelijke verdenking tegen de toenmalige ambtenaar” in Turkije geen rechtshulpverzoek werd ingediend. Met dit soort antwoorden op Kamervragen, komt de onderste steen dus nooit boven.

‹‹ Naar het overzicht

Reageer