Oud-politieman onder druk om te zwijgen, media geïntimideerd en wegkijkende politici. Je zal maar in zo'n land wonen!

20-03-2015

Deze week kwam een huiveringwekkend relaas naar buiten van een gepensioneerde Britse politieman (zie reportage BBC Newsnight, hieronder). Hij vertelde circa 35 jaar geleden op niet mis te verstane wijze te zijn gewaarschuwd z'n mond te houden nadat hij MP (parlementslid) Cyril Smith met twee jonge jongens had aangetroffen in het huis van een kindermisbruiker die bij de politie bekend was. Er werd gedreigd met de Official Secrets Act (wet Staatsgeheimen) als hij en zijn collega's hun mond open zouden doen. Smith is inmiddels al vijf jaar dood, maar dat wil blijkbaar niet zeggen dat iedereen in Groot-Brittannië blij is dat de beerput nu eindelijk opengaat. Nog maar vier weken geleden kreeg de gepensioneerde politieman een anoniem telefoontje van een man die hem influisterde: "Mocht er onderzoek komen, houd je mond stijf dicht!".

Op 15 april 2014 verscheen bij de rechtbank Arnhem de voormalig commandant van het observatieteam van de Centrale Recherche Informatiedienst CRI, Emile Broersma, als getuige in het voorlopig getuigenverhoor van Stichting De Roestige Spijker. Daags ervoor hadden oud-zedenrechercheur en CIE-agent Leen de Koter en oud-chef van de jeugd- en zedenpolitie Jaap Hoek al verklaringen afgelegd over het zgn. Rolodex-onderzoek naar een pedofielennetwerk in hogere kringen, waarin naast andere hoge omes van justitie ook de naam van Demmink naar voren bleek te zijn gekomen. Het onderzoek werd, net als in Groot-Brittannië indertijd, in de kiem gesmoord. Broersma wilde geen namen noemen omdat ook hij zich, net als zijn Britse collega, tot geheimhouding had verplicht. De rechter-commissaris dwong Broersma toch te getuigen en toen kwam het hoge woord er alsnog uit: Joris Demmink en de Officieren van Justitie Jan-Wolter Wabeke, Henk Wooldrik en Hans Holthuis waren alle vier verdachten van 'betrokkenheid bij georganiseerd misbruik van kinderen’.

https://youtu.be/C6PEH-jVT4c

Wie denkt dat vervolgens alle verdachten onmiddellijk van hun bed werden gelicht om de onderste steen boven te krijgen, heeft zich zeker nooit in de Demmink-zaak verdiept. Nederlandse media verbazen zich om het hardst over hoe de Britten jarenlang hebben weggekeken bij deze misstanden in hoge parlementaire en justitiekringen. Maar waarom tonen ze geen interesse in de Nederlandse versie van precies eenzelfde beerput? Welke parallellen zijn er nog meer aan te wijzen?

Ook de media zijn geïntimideerd
De zuinige media-aandacht voor de Demmink-zaak in Nederland is opvallend. Elke publiciteit lijkt systematisch de kop te zijn ingedrukt. Gaykrant en Panorama werden door justitie met alle machtsmiddelen onder druk gezet om hun publicatie te herroepen. Minister Donner dreigde indertijd “alle media voor de rechter te slepen, die de topambtenaar nader identificeren”. Bij de NOS werden geplande reportages meermalen afgeblazen. En na de publicatie over de contacten van Demmink met een jongenspooier werden het AD en journalist Koen Voskuil ook weer gedreigd met schadeclaims en een gerechtelijke procedure. Die er ook kwam, zij het dit keer met het AD als glorieuze winnaar. De krant had puik journalistiek werk geleverd en alle beschuldigingen waren volstrekt geloofwaardig. Maar de meeste andere media doen er voor de veiligheid toch maar weer het zwijgen toe. En in Groot-Brittannië?

Daar verscheen in november 2014 een artikel in The Guardian over twee kranten die in de jaren 80 wilden schrijven over de 'high profile' misbruikschandalen die inmiddels alsnog aan het licht zijn gekomen. Zij zagen er toen van af nadat ze zgn. 'D-notices' ontvingen – waarschuwingen om informatie niét te publiceren omdat de nationale veiligheid in het geding was. De redactiechef van een van de kranten werd zelfs in zijn kantoor opgezocht en geïntimideerd door een 17 man sterke politiemacht. Een machtsspel dat verdacht veel lijkt op de intimidaties waarvan Justitie zich in Nederland ook heeft bediend om de media het zwijgen op te leggen. Gezien de omvang van de verdenkingen en de bescheiden berichtgeving lijkt dat ook aardig te zijn gelukt.

Parlementair stilzwijgen
In Engeland krijgen kranten als the Daily Mirror en the Sunday People vanuit de politiek eindelijk credits voor de onthulling van het schandaal: 35 jaar later, na 2 jaar diepgravend journalistiek onderzoek. Labour-parlementariërs Tom Watson en John Mann willen dat de zaak tot de bodem wordt uitgezocht. Dat kan alsnog een heleboel politiemensen, politici en topambtenaren de kop kosten, dus niet iedereen zit daar op te wachten. De politiek heeft al die jaren liever weggekeken. Pas na hun dood werden Cyril Smith (Sir Cyril sinds 1988) en Jimmy Savile (Sir Jimmy sinds 1990) ontmaskerd als ongelofelijke viezeriken. Niemand minder dan Margareth Thatcher was op de hoogte van de beschuldigingen tegen Smith maar kende hem toch een 'knighthood' toe. Twee jaar later viel ook Savile deze eer ten deel.

Welke Nederlandse parlementariërs hebben de moed om alsnog hun nek uit te steken? In de loop van de Demmink-zaak zijn er meermalen Kamervragen gesteld: door o.a. SP en VVD (Teeven!!) over de kwestie Baybasin en over de aanwezigheid van Demmink op seksfeesten in Turkije. In oktober 2012, direct na de schokkende onthullingen van het AD over de contacten van Demmink met een criminele jongenspooier in Den Haag, stelden VVD, PvdA, SP, CDA en 5OPlus kritische vragen aan minister Opstelten. De wijze van beantwoording (ontkenning) laat zich raden. Maar waarom hebben al deze fracties hun mond gehouden nadat de rechter eind 2014 onomwonden vaststelde dat de AD-publicatie alle grond leek te hebben en zorgvuldig tot stand is gekomen? Interessant detail: namens de VVD-fractie was het Kamerlid Ard van der Steur die uitleg vroeg over 'weer nieuwe berichten rond de secretaris-generaal'. Van der Steur is nu net zelf tot minister van Veiligheid en Justitie benoemd, die dus zal de zaak nu ongetwijfeld als eerste oppakken.

De laatste jaren hebben vooral CDA-Kamerleden Pieter Omtzigt en Peter Oskam, SP'er Michiel van Nispen en recent eigenlijk alleen nog Louis Bontes van VNL hun mond opengetrokken. Die wacht nog op antwoord op zijn laatste vragen. Of het grappig is weten we nog niet, maar in de beschouwing van deze website over die laatste Kamervragen keken we al even vooruit naar de ideale opvolger van Opstelten: "Denk dus aan een scherpe jurist, een VVD'er natuurlijk, liefst met een Minerva-achtergrond en dan ook nog iemand die per direct beschikbaar is." Met Van der Steur is dat de VVD in elk geval gelukt. Benieuwd of Van der Steur zich zijn eigen kritische vragen nog kan herinneren. Bij Fred Teeven was de kritische houding bij aanraking van het pluche namelijk op slag verdwenen.

‹‹ Naar het overzicht

Reageer