Vrij Nederland: "Demmink-control"

26-09-2012

"Hij is er bijna. Op 31 oktober vertrekt Joris Demmink (64) als secretaris-generaal op het ministerie van Veiligheid en Justitie," zo opent Vrij Nederland van week 39/2012 een uitgebreid artikel over 'De Jacht op Joris Demmink'. Het begint met een fraaie typering van 's mans fijngevoelige persoonlijkheid: "Op zijn afscheidsfeestje drinkt hij misschien een glaasje pomerol Château Pétrus met zijn intimi (VN is blijkbaar op de hoogte van Demmink's 'goede maar dure smaak'). Wellicht klinkt er die woensdagavond muziek, bijvoorbeeld een aria uit Bellini’s Norma, een van zijn favoriete opera’s. Hij zal ongetwijfeld worden uitgezwaaid door een hooggeplaatst gezelschap van vertrouwelingen." Al snel komt ook de andere kant van Demmink naar voren, als VN de visie verwoordt van evenzovelen en niet de minsten die Demmink beschouwen als "een machtsbeluste pederast die zich keer op keer heeft vergrepen aan minderjarigen. En die, om zijn misdaden te verhullen, zijn omgeving heeft gechanteerd, waarbij hij niet terugdeinsde voor internationale complotten."

Een interessante reconstructie, met enkele saillante nieuwe feiten voor de oplettende lezer. Want VN heeft inzage gehad in geheime stukken rond het Rolodex-onderzoek van 15 jaar geleden, dat zomaar weer actueel lijkt te worden. Ook interessant: Demmink heeft zowaar eens gereageerd, in een natuurlijk keurig briefje aan Vrij Nederland.

Die reactie van Demmink heeft niet veel om het lijf, blijkt al snel. Ook VN blijkt verrast: "Het is dan ook verrassend dat hij reageert op vragen van Vrij Nederland, zij het zeer summier. ‘Het heeft mij altijd minder passend geleken als persoon naar buiten te treden, waar de aandacht zich vooral op de functie zou behoren te richten,’ schrijft de secretaris-generaal, waarna hij kort en puntsgewijs de beschuldigingen ontkent."

VN benoemt de drie affaires die aan de basis van de beschuldigingen liggen:
1. Demminks vermeende rol in het pedofielennetwerk dat onder de naam Rolodex eind jaren negentig door de recherche werd onderzocht.
2. De verhalen dat de topambtenaar zich begin deze eeuw heeft vergrepen aan minderjarige jongens in het Eindhovense Anne Frankplantsoen.
3. De aantijging van de voor moord veroordeelde Koerdische drugshandelaar Hüseyin Baybaşin, die beweert dat Demmink er medeverantwoordelijk voor is dat hij levenslang in een Nederlandse cel zit.

In de Baybasin-zaak gaat VN uitgebreid in op de recente ontwikkelingen, waarbij Diederik Aben, advocaat-generaal bij de Hoge Raad, recent heeft aangegeven dat er aanleiding is voor nader onderzoek.

Ontmoetingen met schandknapen in het Anne Frankplantsoen kostten indertijd o.a. PSV-directeur Fons Spooren de kop. In 2003 publiceerden de Gaykrant en Panorama samen een artikel waarin ook Demmink in verband werd gebracht deze homo-ontmoetingsplaats waar naar minderjarige schandknapen seks hadden met volwassen mannen. VN: "Politieverklaringen van getuigen en bronnen van de twee tijdschriften beweerden dat op de plaats delict ook andere ‘hooggeplaatsten’ hun gerief zochten. Al snel kwamen er twee namen in beeld bij de journalisten: een katholieke bestuurder uit Weert en een hoge ambtenaar. De laatste voerden ze anoniem op, maar voor kenners van het Haagse circuit liet zich raden dat het om Demmink ging. Hij was herkend door bezoekers van het Anne Frankplantsoen en er zou ook een link zijn met Praag. Demmink zou de Tsjechische hoofdstad regelmatig hebben bezocht, een relatie hebben gehad met een lokale pornoacteur en samen met een Nederlandse diplomaat het homocircuit hebben afgestruind op zoek naar – minderjarige – jongens. Vlak voor de publicatie meldde zich ook nog een man die zei slachtoffer van Demmink te zijn geweest. Na overleg met de journalisten deed deze Frank L. aangifte tegen de secretaris-generaal. Het OM was er als de kippen bij. Al snel volgde het nieuws dat L. zijn verhaal had ingetrokken. Hij zou later worden veroordeeld voor het doen van een valse aangifte."

VN legt ook uit hoe opmerkelijk de zaak vervolgens de kop werd ingedrukt: "De affaire leidde in de herfst van dat jaar tot koortsachtig overleg achter de schermen. Demmink ging in gesprek met Henk Krol en Frank Hitzert, de hoofdredacteuren van respectievelijk de Gaykrant en Panorama. Hij wilde een rectificatie, zij weigerden dat en stelden een interview voor. Demmink ging in eerste instantie akkoord, maar trok zijn medewerking een dag later terug. Intussen was de genoemde katholieke leider, de toenmalige deken van Weert, een civiele smaadprocedure tegen de bladen begonnen. Die verloren de tijdschriften. Daarop zette de advocaat van Demmink hen onder druk: rectificeer of ook wij dagen jullie voor de rechter. ‘Het verhaal van de deken van Weert was in een strafrechtelijke context geplaatst,’ zegt toenmalig Panorama-hoofdredacteur Frank Hitzert. ‘De rechter veegde het van tafel. Datzelfde zou zijn gebeurd als Demmink ons had gedaagd. Voor dat verhaal hadden we bronnen die we nooit aan de openbaarheid zouden kunnen prijsgeven. Dus hebben we aan damage control gedaan.’ Beide bladen publiceerden kort daarop een zogenaamd ‘rectificerend hoofdredactioneel commentaar’ waarin ze toegaven dat hun bronnen ‘onbetrouwbaar’ waren gebleken."

Inmiddels zou geen weldenkend mens meer twijfelen bij een dergelijke beschuldiging aan een katholieke leider, en zou die vrijwel zeker niet anders hebben kunnen doen dat het boetekleed aantrekken.

Vrij Nederland vroeg Henk Krol, sinds kort Kamerlid voor 50Plus, opnieuw naar de zaak waarin hij indertijd op TV uitgebreid inging ( YouTube). "Als we hem opnieuw naar het Anne Frankplantsoen vragen, wil hij niet verder terugblikken. ‘Ik heb indertijd afgesproken er niet over naar buiten te treden,’ laat de oud-hoofdredacteur van de Gaykrant weten. ‘Dat snap ik wel. Ze hebben gedreigd zijn hele uitgeefimperium af te pakken,’ zegt Fred de Brouwer. Hij was verslaggever van Panorama en co-auteur van het stuk over Demmink. De Brouwer reisde voor het verhaal onder meer af naar Praag. Daar dook hij in het homocircuit en kreeg in de beruchte Pinokkio-bar – waar schandknapen hun diensten aanboden – naar eigen zeggen de bevestiging dat de Nederlandse topambtenaar die ook frequenteerde. ‘Op de keeper beschouwd was dat ons hardste bewijs tegen Demmink. Daar hebben twee mensen onafhankelijk van elkaar bevestigd dat Demmink daar kwam. Een chauffeur en de bareigenaar. Ze herkenden hem van de foto. Daar was geen speld tussen te krijgen.’ Oud-verslaggever De Brouwer staat nog steeds achter zijn verhaal. Net als zijn voormalig hoofdredacteur Hitzert."

Het interview dat Hitzert en Krol met Demmink hadden werd nooit gepubliceerd. VN haalt aan aan dat het toch een staartje kreeg: "NOS-verslaggever Lex Runderkamp kreeg de tekst echter in handen en meldde dat Demmink tijdens die bijeenkomst zou hebben toegegeven dat hij seks had met jongemannen en niet altijd naar de leeftijd had gevraagd. Ook zou hij hebben toegegeven de Praagse gayscene te hebben verkend en een relatie te hebben gehad met de pornoacteur Libor Čtvrtlík (dat laatste krijgt Vrij Nederland overigens ook te horen van een bron bij het ministerie van Veiligheid en Justitie), maar dat alles altijd binnen de grenzen van de wet." Uit het bronnenmateriaal bleek dat de verslaggevers onder meer hadden gesproken met voormalige vrienden van de secretaris-generaal, die een beeld van Demmink schetsten als een "seksbeluste, drankzuchtige, machtige, maar eenzame dienaar van de staat."

Henk Krol, Fred de Brouwer en Frank Hitzert wisten in 2003 overigens niet dat de naam van Demmink al eerder was opgedoken in de kantlijn van het genoemde Rolodex-onderzoek. Ook dat maakt Vrij Nederland nog eens duidelijk: "In de jaren negentig nam de Amsterdamse politie een vermeend pedofielennetwerk onder de loep. Daarbij werden seksbazen uit het circuit van homoprostitutie aangehouden. De gedachte was dat deze verdachten op bestelling minderjarige jongens aan ‘heren van stand’ leverden. Daarbij vielen de namen van in ieder geval twee hoofdofficieren van justitie. Maar politiemensen die indertijd bij het onderzoek betrokken waren, verklaren tegenover Vrij Nederland dat ook een hoogleraar, een bekende advocaat en een hooggeplaatste ambtenaar verdacht waren in dit pedocircuit."

Misschien wel de meeste opmerkelijke nieuwe constatering uit het Vrij Nederland-artikel is dat de toenmalige Binnenlandse Veiligheidsdienst er bovenop zat om het Rolodex-onderzoek te laten stoppen: "Zeker is dat meerdere instanties een vinger aan de pols hielden bij Rolodex. Uit geheime stukken die Vrij Nederland inzag, blijkt dat zowel de rijksrecherche als de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD, voorloper van de AIVD) mee vergaderden over de te voeren strategie. Oud-opsporingsambtenaren beweren vijftien jaar na dato dat van het ene op het andere moment ‘de stekker uit het onderzoek ging’ en alle informatie in de shredder verdween. Hoewel de naam van Demmink niet officieel in het Rolodex-onderzoek voorkwam, zeggen deze betrokkenen dat de rijksrecherche hem wel degelijk in het vizier had als een van de mogelijke verdachten. Nadien hebben ministers bij meerdere gelegenheden gezegd dat Demmink geen rol speelde in Rolodex."

In het artikel worden vervolgens oud-minister Hirsch Ballin en voormalig procureur-generaal en oud-hoofd van de BVD Docters van Leeuwen ten tonele gevoerd die stellen dat er wel veel verhalen rond gingen over Demmink, maar "nooit is er eens een beetje betrouwbare getuige opgevoerd, nooit eens een beetje leuke foto getoond. Alleen maar hearsay," aldus citeert VN Docters van Leeuwen: "Zijn homoseksualiteit speelt kennelijk een rol. Er zijn blijkbaar nog steeds mensen die zenuwachtig worden van homo’s.".

Dat er toch heel veel mannen van aanzien in Nederland openlijk homo zijn die nog nooit ook maar in de verste verte van kindermisbruik zijn beschuldigd, vergeten de heren te vermelden. Het bagatelliseren van de beschuldigingen is inderdaad opmerkelijk. Vrij Nederland citeert oud-rechercheur Klaas Langendoen: "‘Wat mij het meest heeft gestoord is dat als jij twee anonieme meldingen tegen je krijgt van bezit van kinderporno op je computer, dan staat morgenochtend om zes uur de politie bij je voor de deur. Dan ben je verdachte en staat je leven op zijn kop. Bij Demmink niet. Naar hem is nooit fatsoenlijk onderzoek gedaan."

Lees meer over 'De Jacht op Joris Demmink' in twee uitgebreide artikelen op de website van Vrij Nederland: De Jacht op Joris Demmink en Bladwijzer: De Jacht op Joris Demmink.

‹‹ Naar het overzicht

Reageer