Volkskrant.nl: Demmink een van de drie roestige spijkers die Nederland doen etteren

13-01-2013

De in november gepensioneerde oud-SG van Justitie Joris Demmink is één van 'de drie roestige spijkers die Nederland doen etteren'. Dat schrijft columnist Jan Bennink op de opiniepagina van Volkskrant.nl. De Volkskrant, die al jarenlang niet of nauwelijks aandacht aan de Demmink-zaak schenkt, kan uit de column zelf ook lering trekken. De inleiding tot de column luidt: "Er zitten drie roestige spijkers in het kruis van Nederland, schrijft columnist Jan Bennink. 'Wie goed kijkt kan ze onderhuids zien zitten. Wie een neus heeft kan de etterende wonden ruiken die ze veroorzaken.'" Wij dachten dat in Nederland de vrije media de taak hadden om dit soort roestige spijkers op te sporen en genadeloos ten prooi te laten vallen aan de journalistieke klauwhamer (denk aan Jansen Schreur), maar De Volkskrant heeft die hamer tot nog toe links laten liggen.

De drie roestige spijkers waarop Bennink doelt zijn Europa, de vrijheid van meningsuiting én Demmink. Toegegeven, een gevarieerd trio.

Over Europa schrijft Bennink: "In 2005 mocht het Nederlandse volk zich voor het eerst in een referendum uitspreken over de Europese Grondwet en impliciet over de toekomst van Nederland in Europa. Twee derde van de bevolking stemde tégen. Tot schrik van de regering die prompt het volk verraadde door vals te spelen en het grondwettelijk verdrag alsnog door onze strot te duwen.. Hoe je ook over Europa denkt, toen de democratische weg niet het gewenste resultaat opleverde is het over een andere boeg de burger inderdaad door de strot geduwd. Bennink pleit voor een tweede referendum over Europa.

Over de vrijheid van meningsuiting: "Al sinds de moord op Theo van Gogh zeggen we niet meer zomaar wat we willen. Zelfs cabaretiers, kunstenaars en cartoonisten, maar ook de meeste columnisten houden rekening met een onzichtbare dreiging die er altijd is. Wie toch het lef heeft onverbloemd voor zijn mening uit te komen, loopt het gevaar te kiezen voor een leven als gevangene." Bennink noemt Wilders –met wiens denkbeelden hij het in de regel niet eens zegt te zijn– "de Nelson Mandela van Nederland, de Václav Havel van Den Haag. Gevangen om zijn mening en zijn politieke standpunten." En hoe je ook over Wilders denkt, die constatering valt nauwelijks te ontkrachten.

Dan Demmink. "die derde nagel in ons kruis, die kleine gemene spijker, diep verborgen in ons zenuwweefsel. Afgedekt met doordrenkte pleisters. Sinds jaar en dag wordt ex-secretaris-generaal van Justitie Joris Demmink in verband gebracht met kindermisbruik. Getuigen zouden zijn omgekocht en zelfs zwaar mishandeld. Demmink heeft zich nooit voor de rechter hoeven te verantwoorden en zich kunnen verdedigen. Er is zelfs nooit een officieel strafonderzoek ingesteld. Ook wordt deze zaak krampachtig uit het nieuws gehouden. Terwijl er toch een boel over te melden is." Waarop Bennink verwijst naar vele ontwikkelingen van de laatste tijd: kritische vragen in de Raad van Europa, het Amerikaanse congres én de Tweede Kamer. Maar, stelt hij vast op de site van een van de toonaangevende Nederlandse dagbladen, deze zaken "halen de publiciteit vrijwel niet. En dat is vreemd. Ik zeg niet dat Demmink schuldig is. Maar het is hoog tijd dat deze zaak tot de bodem wordt uitgezocht. En ook deze spijker met weerhaakjes en al uit ons collectieve vlees wordt getrokken."

Een gedurfde column van Jan Bennink die er niet geheel gerust op lijkt dat het hem in dank zal worden afgenomen: "Ik heb lang nagedacht voor ik deze column schreef. Ik vind dat ik hem moest schrijven. Hoewel ik weet dat ik het risico loop dat de patiënt zal gaan krijsen en gillen en in het ergste geval me aan zal vliegen. Maar zachte heelmeesters maken nu eenmaal stinkende wonden."

‹‹ Naar het overzicht

Reageer