Je kunt onthullen wat je wilt, Ivo al-Sahaf blijft alles ontkennen

30-03-2014

Mohammed Saïd al-Sahaf. Kent u hem nog? Hij was minister van informatie in Irak onder het regime van Saddam Hoessein. Hij verwierf de cultstatus door strijdlustig te verklaren dat er in Irak niets aan de hand was ("There are no American infidels in Baghdad. Never!") terwijl de bommen en granaten hem op TV letterlijk om de oren vlogen. Zoiets kon alleen in een land als Irak. En in Nederland natuurlijk. Want onze eigen 'Comical Ali', minister van Veiligheid en Justitie Ivo Opstelten doet precies hetzelfde.

"There are no paedophiles in the Justice department. Never!", schuttert Opstelten keer op keer terwijl de ene na de andere misselijkmakende onthulling boven water komt. Op 29 maart 2014 opende het AD, dat eerder schreef over Demmink's contacten met een Haagse jongenspooier in de jaren 80, met een aantal nieuwe schokkende verklaringen van mensen uit de nabijheid van Demmink. Het aantal getuigenverklaringen is zo groot, dat ieder ander met zo'n dubieus aura nog geen krantenwijk waardig zou worden geacht. Demmink daarentegen werd al die tijd gehandhaafd, verdedigd en gepamperd op de allerhoogste post van Justitie.

Het AD voert opnieuw drie (ex-)Justitiemedewerkers op met werkelijk ongehoorde verklaringen. Ze beschrijven Demmink als een 'charmeur', als 'joviaal' en van wrok jegens hem is geen enkele sprake. Maar de bronnen zijn verbijsterd over het feit dat Demmink een carrière heeft kunnen doorlopen op het hoogste niveau, terwijl al ruim voor zijn benoeming tot SG zeer ernstige verdenkingen tegen hem bestonden.

Zo citeert het AD oud-hoofd facilitaire zaken Tjeerd Postma, bij wie een chauffeur van Demmink zich meldde met de klacht dat hij zich als een hond behandeld voelde. "Hij moest van Demmink met de dienstauto de nachtelijke uren in. Wachten voor een club in het centrum van Den Haag. Het zou duren tot het middernachtelijk uur, maar om 1 uur was Demmink nog binnen. De chauffeur ging informeren, maar werd weggestuurd. Een uur later hetzelfde verhaal. Tot half drie heeft hij in de auto zitten niksen. Hij vertelde dat het de zoveelste keer was." Ook verhalen over seks op de achterbank heeft Postma in die tijd opgetekend.

Ook de weduwe van de begin 2000 onverwacht overleden chauffeur Rob Mostert bevestigt voor het eerst publiekelijk dat haar man een formele klacht heeft ingediend over het gedrag van Demmink. Justitie-ambtenaar Rinus Bruël was indertijd voorzitter van de Gemeenschappelijke Ondernemingsraad van de Directie Algemene Zaken en Bestuursbeleid: "Mostert sprak van herhaaldelijke incidenten en beklaagde zich daarover bij mij. Mostert klaagde vaker dat Demmink aan bordeelbezoek deed, het heel laat maakte en wel eens de auto onderkotste."

Postma werd indertijd door de BVD over Demmink bevraagd in het kader van de 'screening' voor diens benoeming tot SG. Postma vertelde over de club- en bordeelbezoeken, de dienstreis naar Brussel toen Demmink een jonge jongen had opgepikt en seks had op de achterbank van de dienstauto "terwijl de chauffeur alles ziet door de achteruitkijkspiegel." Korte tijd later hoorde hij dat Demmink gewoon was benoemd.

Door maar te blijven volharden in ontkenning doet Opstelten sterk denken aan Mohammed Saïd al-Sahaf. Terwijl de bewijzen van het tegendeel zich overal om hem heen manifesteren, steekt hij zijn kop in het zand en blijft Demmink dekken of zijn eigen leven ervan afhangt. Wat inmiddels ook zo is, want het is inmiddels buigen of barsten voor Opstelten. Over iedereen die belastende verklaringen aflegt over Demmink gebruikt Opstelten de rechte lijn van Comical Ali: "They do not even have control over themselves! Do not believe them!" We weten hoe het in Irak is afgelopen.

‹‹ Naar het overzicht

Reageer