NRC trekt beerput RK kerk verder open, houdt deksel Demmink-doofpot angstvallig dicht

17-09-2018

NRC staat zich voor op een ambitieuze journalistieke missie. "We helpen de lezer zijn of haar mening te vormen ... door ... de juiste feiten aan te reiken, die in hun context te plaatsen en te analyseren en die scherp te becommentariëren." Deze week uit zich dit in een stuk van Joep Dohmen, getiteld "Ook in Nederland hielden bisschoppen en kardinalen misbruik in stand". Getuigt deze stoere opstelling nu van moedige journalistiek? Of is het laf opportunisme?

Er kan nauwelijks bezwaar tegen worden gemaakt dat NRC misbruikers aan de schandpaal nagelt. Echter, nog maar 6 van de 20 beschuldigden zijn in leven. Het motto 'over de doden niets dan goeds' vindt NRC blijkbaar achterhaald. Al worden de 6 nog levenden uit het lijstje –Simonis, Bär, Van Luyn, Wiertz, Hurkmans en De Groot– evenmin gespaard. En memoreert Dohmen dat oud-kardinaal Simonis zich tot collectieve verontwaardiging in een uitzending van Pauw in 2010 nog van alle beschuldigingen wilde afmaken met een "Wir haben es nicht gewusst."

De ene beerput open, de andere doofpot dicht
NRC trekt zo de beerput over de RK kerk met enig gevoel voor theater nog wat verder open, geïnspireerd door de recente onthullingen over kerkelijk misbruik in de Verenigde Staten. Vorig jaar deed de krant in de zaak-Demmink echter precies het tegenovergestelde. Toen was men de Nederlandse regering en de top van Justitie graag ter wille door het deksel op de Demmink-doofpot stevig dicht te duwen.

Hoe opgelucht schreef NRC-columnist Frits Abrahams ruim een jaar geleden over de Demmink-zaak: "Demmink is uiterlijk bewonderenswaardig rustig gebleven onder alle loze beschuldigingen." 'Loze' beschuldigingen die onder ede werden bevestigd door oud-rechercheurs en justitie-ambtenaren, getuigen en slachtoffers, en die werden onderbouwd door officiële documenten waarover wanhopig verwarring werd gesticht. NRC had alle gelegenheid om in de Demmink-zaak de waarheid boven tafel te krijgen. De krant was ooit de eerste die schreef over het extravagante declaratiegedrag van de toenmalige secretaris-generaal van Justitie. Maar deze journalistieke moed was blijkbaar te veel gevraagd.

Alarmbellen
Terwijl de alarmbellen jarenlang achtereen bleven afgaan, was NRC getuige van alle uiterst ernstige en geloofwaardige beschuldigingen aan het adres van Demmink. Echter, na eerst plaatsing van de advertenties van Jan Poot te weigeren heeft de krant op enig moment ook maar besloten de Justitietop te helpen de doofpot te sluiten. De RK kerk wordt inmiddels blijkbaar weerloos beschouwd, een willig slachtoffer. Daarentegen heeft NRC in de Demmink-zaak de oren laten hangen naar Justitie, waar de schandalen zich nota bene jarenlang aaneen regen. De laatste publicaties waren getiteld 'De onschuld van Demmink' en zelfs 'Moet de krant excuses maken aan Joris Demmink?'.

Op een dag –maar niet eerder dan dat Demmink dood is en niet langer eregast op de recepties van hooggeplaatste vrindjes, en als ook Jan Wolter Wabeke zijn functie van (nog altijd) Raadsheer bij het Hof heeft verruild voor het eeuwige ( beiden kwamen als verdachte naar voren in het zgn. Rolodex-onderzoek)– zal de krant mogelijk alsnog opnieuw excuses moeten maken. Als dan eindelijk doordringt dat alle aantijgingen wel degelijk op waarheid berusten, komt de NRC niet weg met "Wir haben es nicht gewusst".

‹‹ Naar het overzicht

Reageer